Welcome to Poom's Blog

เข้ามาเยี่ยมชมกันได้เลยนะฮะ Blog นี้มีแต่เรื่องผมล้วนๆฮะ

วันพุธที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ใส่ชุดผิดอีกละ

ความที่เราหยุดช่วงเข้าพรรษา 2 วัน จันทร์ อังคารหม่าม้าเลยลืมเลยว่าวันพุธต้องใส่ชุดพละ แหม .. ตื่นมาแต่งตัวชุดนักเรียนซะดิบดี วิ่งลงไปข้างล่าง ย่าก็งง ว่าอ้าว ทำไมใส่ชุดนักเรียน ภูมิก็วิ่้งขึ้นมาข้างบน
ภูมิ : หม่าม้า ใส่ชุดผิด เสร่อจิงจิ๊งง แล้วก็ขำใหญ่
หม่าม้า : อ้าวแล้วทำไมตอนใส่ไม่บอกหละฟะ
ภูมิ : ก็เค้าลืมนี่
หม่าม้า : อ้าว
ภูมิ : หม้าม้านี่ เด็กบ้านนอกจิงจิ๊ง
หม้าม้า : บ้านนอกยังไงอะ
ภูมิ : ไม่รู้ดิ เค้าก็เด็ฏบ้านนอกเหมือนกันแหละ

ระบายสีอีกละ



วันศุกร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ภาพขำขำ



พ่อนั่งทำรูปลุก 2 คน แบบขำๆ บอกว่ารูปน้องแพงเนียนจริงๆ

การบ้านของภูมิ

อี๊น้อง การบ้านที่ส่งมาให้อะ ภูมิทำหมดแล้วนะ เติมตัวเลขที่หายไปถือว่าคล่อง 1-10 โอ เค ได้ืัทั้งหมด 11-14 ก็ยังโอ เค แต่พอมากกว่านี้จะมีงงนะ เช่น 15 จะอ่านว่า หนึ่ง ห้า ถ้ามากกว่า 20 นี่ ถือว่าไมใ่ผ่านไปเลย ส่วนเรื่องของการนับจำนวน นับได้ยาว 1-20 ยาวไปเลย แต่ถ้ามากกว่านี้ จะไม่ค่อยได้ละ เดี๋ยวเสาร์ อาทิตย์นีั้หยุดยาว 4 วัน ก็ใช้อันเดิมที่อี๊น้องส่งมาแหละ เพราะปริ๊นท์มา 2 ชุด

วันอังคารที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ริงอะริงอะริง

วันนี้อี๊น้องเขาส่งการบ้านมาให้น้องภูมิทำ วัด IQ ผลออกมาก็โดยรวมก็โอ เค อยู่นะ มีตัวเลขบางตัวที่จำได้ไม่แม่น ต้องสู้ต่อไป ทาเคชิ
ที่โรงเรียนวันนี้สงสัยครูฝรั่งคนใหม่มา สอนร้องเพลงแล้วก็เต้น ท่าทางภูมิจะชอบภาษาอังกฤษนะ เพราะเอามาเต้นให้ดู แล้วก็ร้องเพลงประกอบ หม่าม้าก็พย๊ามจะจับให้ได้ว่าร้องว่าอะไร ได้ยินแต่ เทเลโฟน ริงอะริงอะริง ที่เหลืออีกยาวมากอยู่นะ ฟังไม่เข้าใจ น่าจะเพราะภุมิร้องไม่ชัดอะ ใส่วิดีโอไว้ให้ด้วยเนี่ย

วันจันทร์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ไปเขาดิน




วันอาทิตย์ที่ 18 กค. 53 หม่าม้ากับภูมินั่งรถไปเที่ยวเขาดินกัน ไปถึง 10 โมง ก็นั่งรถรางท่องเที่ยวไปรอบๆก่อน แล้วก็เดินดูเป็นจุดๆไป พอดีว่า โอวัลติน เขามาจัดกิจกรรมให้เ็ด็กๆ เล่นสนุกกันพอดี ก็มีทั้ง ดูหนัง ชูตบาส บิงโก ปั๊มลม ระบายสี ( อันนี้ภูมิทำท่าเบื่อมาก ) ภูมิก็ร่วมเล่นทุกกิจกรรมนะ มีให้ออกไปตอบคำถามด้วย เกี่ยวกับเรื่องลดโลกร้อน เขาถามว่า
โอวัลติน : ทำไงเราถึงจะช่วยลดโลกร้อนได้
ภูมิ : ใช้น้ำให้น้อยๆ
โอวัลติน : ( อึ้งไปนิดหน่อย ) ครับ โอ โห เก่งมากเลย ให้ใช้น้ำประหยัดๆ ( แต่หม่าม้านั่งคิด แหม.. เวลาอาบน้ำทีเปิดน้ำซะท่วมเลย )
ภูมิ : ยิ้ม ปลื้ม ได้รางวัลมามากมาย ได้แก่ สติ๊กเกอร์ ไม้บรรทัด ขนม
แล้วก็เดินชมสัตว์ไปทั่ว การแสดงนก งู หมีขอ ไปดูปลาฉลาม ให้อาหารปลาฉลาม
เริ่มบ่าย หม่าม้าก็เริ่มหิวข้าวนะ เลยบอกว่า
หม่าม้า : ภูมิ กินข้าวเหอะ หม่าม้าหิว
ภูมิ : หิวอีกแล้วเหรอเนี่ย
หม่าม้า : อ้าว เฮ๊ย หม่าม้ายังไม่ได้กินไรเลยนะ ถ้าหม่าม้าไม่ไ้ด้กินคราวนี้ป็นลม เดินไม่ไหวเลยนะ
ภูิมิ : ก็ด้าย ก็ด้าย แต่เขาอะ คิดว่าหม่าม้าอะ ไม่น่าจะกินไรแล้วนะ
หม่าม้า : ก็หิวนี่นา
.... นั่งกินสักพัก 15 นาที .....
ภูมิ : หม่าม้า พอเหอะ เขาคิดว่าน่าจะไปได้แล้ว
หม่าม้า : เหรอ นานแล้วเหรอ
ภูมิ : ช่าย สัตว์จะกลับไปหมดแล้วเนี่ยยยยย
แล้วเราก็ท่องเที่ยวต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ จน 5 โมงเย็นโน่น พ่อมารับ กลับบ้าน แล้วภูมิก็บอกพ่อว่า พ่อ อย่าใช้น้ำเยอะนะ โลกร้อน ให้ใช้น้ำน้อยๆนะ
( อืม ... ได้ประโยชน์เหมือนกันนี่นา )

วันเสาร์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

งานฝีมือ



วันนี้วันเสาร์ หม่าม้าเลยชวนภูมิทำงานฝีมือกัน โดยให้ภูมิเป็นคนเสนอไอเดียนะ ว่าจะทำไรดี ภูมิเลยเอากล่องนมที่กินหมดแล้วมาตัดปากกล่องออก แล้วก็ระบายสีรูปภาพ จากนั้นตัดรูปภาพออกมาปะบนกล่อง ใช้เวลาประมาณ 2 ชม. ก็เรียบร้อย ได้มา 4 ตัว หม่าม้าถามว่า เอามาทำไรต่อได้บ้าง ภูมิก็เลยเอามาเล่าเป็นนิทานให้หม่าม้าฟังเลย ถึงจะไม่สัมพันธ์กันสักเท่าไหร่ก็เหอะนะ เดี๋ยวหม่าม้าไปถ่ายรูปมาไว้ให้ดูเด้อ

วันพฤหัสบดีที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เรียน เขียน อ่าน

หม่าม้าเข้ามา update เรื่องเรียนของหนูเพิ่มหน่อย หลังจากเปิดเรียนมา 2เดือน ช่วงนี้ดูเหมือนภูมิเริ่มปรับตัวได้เร็วกว่าเดิม จำตัวเลขได้มากขึ้น คล่องขึ้น ,ภาษาไทย เขียนได้ดีกว่าเดิมมาก อ่านได้ดีมากกว่าเดิมเยอะเลย , แต่วิชาที่หนูชอบ น่าจะเป็นภาษาอังกฤษนะ เสียแต่ว่าที่ดรงเรียน ได้เรียนน้อยไปหน่อย สัปดาห์ละ 1 วันเอง
ปกติหม่าม้าจะเป็นคนสอนภูมิอ่านหนังสือ ทำการบ้าน เล่นเกมส์ แต่ตอนหลังมานี่ พ่อเสนอตัีว (ตอนหลังที่ว่า คือ เมื่อวานนะ ) ขอสอนด้วย โดยสลับกันวันเว้นวัน ( สงสัยกลัวลูกไม่รัก ) ตอนแรกภูมิก็ไม่ยอมนะ บอกว่าต้องให้หม่าม้าสอน แต่พอพ่อได้สอน ภูมิก็บอกหนุกดี

วันอังคารที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

รักน้องแฮง

ภูมิเป็นพี่ที่รักน้องนะ แม้ว่าไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ตาม ภูมิจะถามหาน้องบ่อยๆ ว่า "น้องแฮงทำไรอยู่" ( หม่าม้าไม่ได้เขียนผิดนะ ภูมิพูดว่าแฮง ) "น้องแฮงไปโรงเรียนยัง" "น้องแฮงทำการบ้านยัง" ภูมิมักจะบอกว่า "เค้าไม่มีน้องแล้วนะหม่าม้า เค้ามีน้องแล้วคนเดียว" เวลาไปเที่ยวไหน ภูมิจะ Take Care น้องมากเลย เช่น เช่นรองเท้าให้ , เดินจูงมือ , กอด , พาลงบันได้ ( อันนี้ล่ะเสียวจะร่วงทั้งคู่ )
ภูมิชอบพูดแทนตัวเองว่า " เค้า " หม่าม้าถามว่าทำไมไม่พูดว่าภูมิ ภูมิบอกว่า " มันพูดยากหนิหม่าม้า " หม่าม้าเลยบอกว่า " ชื่อ ตูดไหม ง่ายดี"

เรื่องแปลกๆของหนู

ภูมิเป็นเด็กที่มักจะมองเห็นอะไรที่คนเขามองไม่ค่อยเห็น เมื่อก่อนหม่าม้าก็เฉยๆ นึกว่าภูมิคงพูดเล่นๆ เดี่ยวนี้ภูมิเริ่มโต ภูมิก็ยังคงพูดอยู่
เช่นว่า
เหตุการณ์หนึ่ง พ่อพาไปเที่ยววัดไผ่โรงวัว ที่สุพรรณ ซึ่งที่นั่นจะมีรูปปั้นเปรตเยอะมากเลย ครั้งแรกสุดที่พาไป ภูมิอายุแค่ 3 ขวบกว่า ภูมิให้อุ้มบ้างเดินบ้าง หม่าม้าก็พาเดินไป อุ้มไป ชมเปรตไป บางจุดภูมิก็จะร้องไห้ ไม่กล้ามอง บางจุดภูมิก็บอกว่า "เขาเอาแหลมๆแทง" หม่าม้าก็นึกว่าภูมิพูดเรื่อยเปื่อย เพราะจินตนาการ จนครั้งที่ 2 เมื่อไม่นานมานี้พ่อพาภูมิไปวัดนี้อีก คราวนี้ภูมิร้องไห้เลย "ไม่ไป ไม่ไป เขาเอาของแหลมๆมาทิ่ม เค้าเจ็บ ไม่ไป" เมื่อวานภูมิตะคอกย่า หม่าม้าเลยบอกว่า " เด็กที่ตะคอกผู้ใหญ่ ปากจะเป็นรูเข็ม แล้วก็พูดไมได้ กินข้าวไม่ได้ เหมือนเปรตเลยนะ ภูมิอยากไปดูไหมล่ะ " ภูมิบอกว่า " ไม่ไป ไม่ไป มันที่คนเอาไม้แหลมๆมาแทง เค้าเจ็บ "
อีกเหตุการณ์ก็ หม่าม้าให้ภูมิดูรูปภาพตอนแรกเกิด ว่าเนี่ยหม่าม้าเล่นกับภูมิอย่างั้น อย่างนี้ ภูมิก็บอกว่า " ตอนนั้นอะ ตาเค้าอะ มองไม่เห็นเลย มันมืดไปหมดเลยอะ " หม่าม้าก็งงว่า จำได้ด้วยเหรอฟะ
ยังมีเรื่องสยองๆอีกนิดหน่อยนะ เช่นว่า ภูิมิมักจะมองเห็นนั่นเห็นนี่แล้วพูดออกมาตามประสาเด็ก เช่น นั้นใครยืนตรงนั้นน่ะ , หม่าม้าเค้าเห็นใครวิ่งไปเมื่อกีี ( แต่เราอยู่กัน 2 คน )หม่าม้าเลยต้องให้ภูมิไปวัด ไหว้พระ ก่อนนอนก็ไหว้พระ ก็ดีขึ้นนะ

วันอังคารที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

คิดถึงน้องแพงเลยทำ MV ไว้ดู ไม่รู้พรุ่งนี้จะได้เจอหรือเล่า แป๊บนึงก็ยังดี เฮียภูมิรอไปเดือนหน้านะครับ

หม่าม้า "ทำไมผู้ชายยืนฉี่ ผู้หญิงนั่งฉี"

หม่าม้าว่าสงสัยหม่าม้าต้องเริ่มสอนเรื่องเพศศึกษาให้นหูบ้างแล้วหละ เพราะที่โรงเรียนต้องมีเปลี่ยนเสื้อผ้าเวลาจะเข้านอน หนูก็จะมีคำถามกลับมา แรกๆ ก็เป็นเรื่องเด็กผู้หญิงกับเด็กผู้ชายที่ไม่เหมือนกันยังไง หลังๆเริ่มมีมาว่าที่ฉี่ทำไม่ไม่เหมือนกัน ทำไมผู้ชายยืนฉี่ ผู้หญิงนั่งฉี่ หม่าม้าก็เคยฟังมานะ เขาบอกว่าเด็กน่าจะเรียนเรื่องเพศศึกษาตอนอายุ 5 ขวบ นี่ก็ได้เวลาแล้วสินี่ ลูกชายของเรา

เริ่มเป็นตัวของตัวเองแล้ว

ตอนนี้ภูมิอายุ 5 ขวบกว่าๆ สิ่งที่หม่าม้าเห็นได้ คือ ภูมิเริ่มมีความเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น
เริ่มมีคำพูดที่หม่าม้าไม่เคยได้ยิน เช่น
- โอ๊ย เบื่อจัง
- รำคาญจิงจิ๊งง
- อะไรวะ งง
- โอ๊ย อย่าพูดมาก
- คำหยาบบ้างเล็กๆน้อยๆ เช่น ห่าเอ๊ย(คงได้จากหม่าม้าเอง หม่าม้าพยามเลิกพูดอยู่นะ )
เริ่มมีพฤติกรรมที่แสดงออกมามากขึ้น เช่น
- แสดงอาการโมโหเวลาถูกขัดใจ ซึ่งเมื่อก่อนไม่ค่อยได้เห็นเท่าไหร่
ทั้งหมดหม่าม้าเข้าใจได้ว่า หนูเร่ิ่มโตแล้วจริงๆ

เค้าเป็นหนุ่มแล้วนะหม่าม้า

ปกติหม่าม้าจะหอม จะกอด หรือจะจุ๊บภูมิเป็นปกติ วันหนึ่งก็หลายหน โดยเฉพาะช่วงก่อนนอน ที่เราต้องกอดกันทุกวัน ถ้าหม่าม้าลืม ภูมิจะบอกว่า "หม่าม้ายังไม่ได้ลูกรักเลย" แต่ตอนนี้หม่าม้าเริ่มสังเกตุได้ว่าภูมิเริ่มโตแล้ว เมื่อวันก่อน หม่าม้าจุ๊บภูมิ ภูมิบอกว่า "เี้ค้าโตแล้วนะ หม่าม้า" เฮ้อ นีลูกเราเริ่มเป็นหนุ่มแล้วเหรอเนี่ย แต่ไงไง ภูมิก็มีทิ้งท้ายกันหม่าม้าน้อยใจด้วยนะ ภูมิบอกว่า "จุ๊บแก้มได้เหมือนเดิม"

วันเสาร์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

MV

เวลาไปเที่ยวที่ไหน เราถ่ายรูป พ่อมักจะเอามาร้อยเป็นเพลงไว้ให้หนูดู

3 กรกฏาคม 2553


นานแล้วนะที่หม่าม้าไม่ได้เห็นเฮียภูมินอนกลางวันน่ะ ไม่รู้ว่านอนเพราะง่วงหรือว่านอนเพราะขี้เกียจอ่านหนังสือกับหม่าม้านะเนี่ย

วันพฤหัสบดีที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เกือบไป

วันนี้ฝนตกหนักมาก ปกติเราไปโรงเรียนด้วยมอ'ไซค์วิน แต่วันนี้ไป 2 แถว ไอ้ฝนเจ้ากรรมก็ตกไม่หยุด ขนาดเราไปสายนะ ตัื้งเกือบ 8 โมงครึ่ง มันยังไม่หยุดเลยนะจะบอก ขาลงจากรถทุลักทุเลนาดู เพราะเรานั่งด้านหน้ากับคนขับ ตอนลงขาภูมิไปติดระหว่างเบาะกับประตู
ภูมิ : ขา ขา
หม่าม้า : ขาทำไม
ภูมิ : ขาติด
หม่าม้า : เอ้า ถอดรองเท้าออกเลย
ภูมิ : ถอดรองเท้าออก ติดคาในรถ
ผุ้ร่วมทางคนอื่น หยิบรองเท้าส่งมาให้
หม่าม้ากางร่ม พาไปส่งถึงห้องเรียน ระหว่างทางก็ถามว่า เจ็บไหม เจ็บไหม ภูมิเข้มแข็งนะ บอกว่า
ภูมิ : ไม่เจ็บ ไม่เป็นไร แค่นิดเดียว
หม่าเลยต้งชื่อเรื่องในวันนี้ว่า เกือบไป

ลูกป่วย พ่อก้อป่วย


เมื่อวานน้องภูมิป่วย วันนี้พ่อป่วยบ้าง พวกเราต้องช่วยกันระวังไม่ให้หม่าม้าป่วยอีกคนนะครับ

ลูกป่วย พ่อก้อป่วย